ခ်စ္တဲ့ ေမေမေရ……..
ေဆာင္းဦးဝင္ၿပီေလ။ ပူတဲ့ ေႏြကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး ေဆာင္းဦးဝင္စမွာ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္နဲ႔ ေနလို႔ ေကာင္းလွတယ္။ ေဆာင္းအကုန္ ေႏြဦးတုန္းက ေမေမ့ဆီ စာေရးတုန္းကလို အေႏြးထည္ေတြ ထပ္ဝတ္ေနရၿပီေလ။ ေႏြဦးလိုေတာ့ ပန္းေတြ မပြင့္လာဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေဆာင္းဦးဆိုရင္ သစ္ရြက္ေလးေတြ အေရာင္ေျပာင္းေတာ့မယ္။ ေဆာင္းဦးမွာ သစ္ရြက္ေလးေတြ
အေရာင္ေျပာင္းတာကို ေမပယ္လ္(maple)ရြက္ ေလးေတြကို ေခၚသလို ဒန္းဖူန္းလို႔ပဲ ေခၚတယ္ေလ။ အရြက္ေတြ အေရာင္ေျပာင္း လာရင္ေတာ့ သိပ္လွတယ္။ ေမေမ့ကို ျပခ်င္လိုက္တာ။ အနီ အဝါ အစိမ္း လိေမၼာ္ေရာင္ ေရာယွက္ေနတဲ့ သစ္ပင္ သစ္ရြက္ေတြဟာ ပန္းမပြင့္ေပမယ္ သိပ္လွတာပါပဲ… ကိုရီးယားလို ေလးရာသီရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့ ရာသီေျပာင္းတာနဲ႔ သစ္ပင္ေတြက လိုက္ေျပာင္းတာေလ ေဆာင္းဦးဆို အရြက္ေတြ အေရာင္ေျပာင္းလာတယ္ေလ။ အရြက္ေတြ မေၾကြခင္ ဒါန္းဖူန္း သြားၾကည့္တယ္ဆိုျပီး ကိုရီးယားလူမ်ိဳးေတြက ေတာင္ေပၚ တက္ၾကည့္ေလ့ ရွိၾကတယ္။ ခုေတာ့ နဲနဲေစာေသးတယ္။ ေႏြဦးတုန္းက ေမေမ့ဆီ ေရးျပဖူးေသးတယ္ေနာ္…
ဒီမွာေတာ့ ႏိုဝင္ဘာ လလယ္ေလာက္ ေရာက္ၿပီဆို ေက်ာင္းေရွ႕က အြန္းႏွမ္း သစ္ပင္ေတြက အရြက္ေတြအားလုံး အဝါေရာင္ကို ေျပာင္းကုန္ၾကတယ္။ အေရာင္ေျပာင္းၿပီး တပါတ္ ၂ပါတ္ေလာက္ ေက်ာ္လာရင္ေတာ့ ေၾကြက်ေတာ့မယ္ေလ။ ကိုရီးယားမွာက ရာသီဥတုေျပာင္းလဲတာ သိပ္ျမန္တယ္ ေမေမ… ဒီေန႔ပူျပီး မနက္ျဖန္ တအား ေအးခ်င္ေအးတာ။ တပါတ္ေအးလိုက္ တပါတ္ေႏြးလိုက္နဲ႔ပါပဲ။ တခါတရံေတာ့ ေန႔လည္ ေနပူထဲမွာေတာင္ ေလတိုက္လိုက္တိုင္း စိမ့္ေနေအာင္ ေအးေတာ့တာပဲ။
ဒီရာသီမွာေတာ့ ခုအခ်ိန္ဆို ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြလည္း ေစ်းေပါတယ္။ ေဆာင္းေရာက္ၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ အသီးအရြက္ေတြက သိပ္ေစ်းႀကီးတယ္။ ေဆာင္းမွာ ႏွင္းေတြက်ေတာ့ စိုက္ပ်ိဳးရတာ မလြယ္ကူဘူးေပါ့။ ဒီရာသီကေတာ့ ကိုရီးယားမွာ ေစ်းဝယ္ထြက္လို႔လည္း ေကာင္းတယ္ေလ… တခါတေလ စေနတနဂၤေႏြ ပိတ္ရက္ေတြမွာ ေစ်းသြားျပီး ျမန္မာဟင္းနဲ႔ ကိုရီးယားဟင္းေတြ ခ်က္စားတယ္။ ခ်က္စားတိုင္း အိမ္ကို သတိရတယ္။ ဒီရာသီက ျမန္မာျပည္ ေဆာင္းလိုေအးေတာ့ ေမေမခ်က္တဲ့ ခ်ဥ္ရည္ဟင္း ပူပူေလးကို စားခ်င္မိတယ္။ ကိုရီးယားမွာေတာ့ အခ်ဥ္ဟင္းအတြက္ မန္က်ည္းသီးက မရွိေတာ့ ကင္မခ်ီနဲ႔ ခ်က္တယ္ေလ။ မန္က်ည္းသီးတို႔ ၾကက္ဟင္းခါးသီးတို႔လို ဟာေတြကို အေရွ႕ေတာင္အာရွက ကုန္စုံဆိုင္ေတြမွာေတာ့ ဝယ္လို႔ ရတတ္ေပမယ့္ သမီးေနတဲ့ ေနရာမွာေတာ့ မရွိဘူး။ ေဆာင္းဦးဆိုေတာ့ ကင္မခ်ီ ဟင္းရည္ပူပူေလးက ေသာက္လို႔ေကာင္းတယ္ ေမေမေရ … ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္မွ ခ်က္စားၾကမယ္ေလ။
ခုဆိုရင္ ဒီရက္ပိုင္းမွာ ရုတ္တရက္ ေအးလာလိုက္တာ ေလတိုက္ရင္ တအားပဲ ခ်မ္းတယ္။
မေန႔ညကဆိုရင္ အေတာ္ေအးတယ္ေလ ရန္ကုန္ေဆာင္းထက္ ပိုေအးမလားပါပဲ။ တခါတေလေတာ့ ခုလို ေအးလာရင္ အိမ္ကို သိပ္လြမ္းတယ္… အထူးသျဖင့္ ေမေမ့ကိုေပါ့… အေအးေၾကာက္တဲ့ ေမေမ့ရဲ့ အနားမွာ ေၾကာင္ေလးလို ကပ္ျပီး ေနခ်င္တာေလ။
ဘာလိုလိုနဲ႔ သမီးေတာင္ ကိုရီးယား ေဆာင္းဦးကို ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တာ မ်ားၿပီေပါ့။ ေမေမလည္း သမီးကို သတိရမွာပဲေနာ္။ သမီးေတာ့ ေမေမရဲ့ အိမ္ကို အရမ္းသတိရတယ္။ ဒီလို မနက္ဖက္ဆိုရင္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလးမွာ ေမေမေဖ်ာ္ေပးတဲ့ ေကာ္ဖီပူပူေလး ေသာက္ခ်င္မိတယ္။ တခါတရံေတာ့ အိမ္မွာဆို ဇိမ္က်ေနရျပီး ငါဒီမွာ ဘာအတြက္ လာလုပ္ေနတာပါလိမ့္လို႔ ေတြးမိေသးတယ္။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြမွ မျပီးဆုံးေသးတာကိုး….. ေလာဘႀကီးတဲ့ ေမေမ့ရဲ့ သမီးက ေအာင္ျမင္လာမွ ျပန္လာခ်င္တယ္ ေမေမရယ္။ စိတ္ကူးေတြ မ်ားလွတဲ့ သမီးဟာ ေမေမ့ရင္ခြင္မွာ ေနတာ ခုေတာ့ အိမ္မက္ေတြ အေနနဲ႔ပဲ ရွိေနပါေတာ့တယ္။ အျပင္မွာ တကယ္ပဲ ခ်မ္းေအးတဲ့ ေဆာင္းဦးမွာ ေမေမရဲ့ ရင္ခြင္ထဲမွာ ခဏေတာ့ ေနခ်င္မိတယ္။ ခ်စ္သမီးရဲ့ အိမ္မက္ေတြက အမ်ားႀကီးေပါ့…
ေဆာင္းဦးဟာ စိတ္ကူးယဥ္စရာ သိပ္ေကာင္းလွပါတယ္။ အေႏြးထည္ လွလွေလးေတြဝတ္ျပီး စိတ္ကူးေလးနဲ႔ သစ္ရြက္ေၾကြေလးေတြ ဖုံးေနတဲ့ လမ္းေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းေပါ့… ေအးလွတဲ့ ရာသီမွာ လက္ကို ေႏြးေစဖို႔ တခါတေလ ခ်စ္သူလက္ကို ကိုင္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္မိတယ္။ စိတ္ကူးယဥ္တတ္တဲ့ အရြယ္ဆိုျပီး ဆယ္ေက်ာ္သက္ ၁၃၊ ၁၄ႏွစ္ကို ေျပာေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္တတ္တဲ့ အရြယ္ဆိုတာ သီးျခားမရွိဘူး ထင္ပါရဲ့ေနာ္… ခုထိ သမီးေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္မိတုန္းပါပဲ။ စိတ္ကူးထဲမွာ ေပ်ာ္စရာေတြ အျပည့္နဲ႔ေပါ့။ ခုလို ေဆာင္းဦးဆိုရင္ စိတ္ကူးယဥ္ခ်င္စရာ သိပ္ေကာင္းတာပဲ ေမေမ… သစ္ရြက္ေလးေတြ ေၾကြက်ျပီး ေအးခ်မ္းတဲ့ ရာသီမွာ ကဗ်ာေလးေတြ ေရးမလား စာေတြေရးဖို႔ စိတ္ကူးမလားလို႔ေပါ့… ေမေမက စာေတြ ကဗ်ာေတြ ဝါသနာပါေတာ့ သမီးခံစားခ်က္ေတြကို သိမွာပဲေနာ္…
အခန္းထဲမွာ သီခ်င္းေအးေအးေလးေတြ နားေထာင္ရင္းနဲ႔ ေရေႏြးေသာက္ရင္း ေဆာင္းဦးရဲ့ ညဘက္ေတြမွာ ကုန္ဆုံးရတာ လြမ္းသလိုလိုနဲ႔ အရသာရွိတယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ ကဗ်ာ မေရးတတ္တဲ့ ေမေမ့ရဲ့ သမီးက ကဗ်ာခ်ေရးခ်င္မိတယ္။ ေဆာင္းဦးမွာ ေလတိုက္တိုင္း တရြက္ခ်င္း ေၾကြက်လာတဲ့ သစ္ရြက္ေလးေတြကို လိုက္ဖမ္းရတာက ေပ်ာ္စရာေကာင္းသလို ေၾကြက်လာတဲ့ အရြက္ေလးကို လွမ္းၾကည့္ရတာက ရင္ခုန္စရာေကာင္းတယ္။ ေမေမ ငယ္ငယ္ကေကာ အဲသည္လို ထင္ခဲ့ဖူးလားဟင္။ ဒါကိုပဲၾကည့္ျပီး ကဗ်ာတပုဒ္လို ခံစားၾကည့္ရမလားပဲေနာ္...
သည္အခ်ိန္မွာ တေယာက္ေယာက္နဲ႔ အတူရွိေနခ်င္မိတယ္။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ အတူ သည္လို ေအးျမတဲ့ ရာသီေလးမွာ ေနရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမယ္ ထင္မိပါရဲ့… သည္အခ်ိန္မွာ စိတ္ကူးယဥ္ရရင္ေတာ့ ခ်စ္သူရဲ့ ႏွလုံးသားထဲကို အတူလိုက္ပါမိခ်င္တယ္။ အခ်စ္ဆုိတာ ဒီလိုပါလားလို႔ ေသျခာ ခံစားၾကည့္ခ်င္တယ္။ ေအးတဲ့ရာသီမွာ တစုံတေယာက္က ေထြးေပြ႔ထားတာခံခ်င္မိတယ္… ခစ္… ေမေမ ငယ္ငယ္ကလည္း စိတ္ကူးယဥ္မွာပဲေနာ္…
ခ်စ္တဲ့ ေမေမနဲ႔လည္း အတူ လက္ခ်ိတ္္ၿပီး ေစ်းဝယ္ရင္း လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္မိပါတယ္။ တခါတေလ သားအမိ တေတြ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း စကားေတြ ေျပာခ်င္မိတာေပါ့… ေဆာင္းဦးရြက္ေၾကြခ်စ္သက္ေသ (ေဆာင္းဦးပုံျပင္) ကိုရီးယား ဇာတ္ကားေလးကို အတူၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္ဝဲခဲ့ တာေတြကို လြမ္းမိတယ္။ ဇာတ္လမ္းထဲက ကိုရီးယား မင္းသမီးေလး မိသားစုနဲ႔ ခဲြရတာရယ္ သူေနမေကာင္းျဖစ္တာကိုရယ္ ၾကည့္ျပီး တကယ္ပဲ ငိုခ်င္မိခဲ့ေသးတယ္။ ခုေတာ့ တေယာက္ထဲ ေနမေကာင္းတဲ့အခါ ငိုဖို႔ အခ်ိန္မရႏိုင္ေအာင္ပါပဲ… ေမေမ့ကို သတိရလို႔ ငိုခ်င္တာက လဲြရင္ေပါ့…
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေဆာင္းဦးကို ဝင္လာေတာ့ အေအးႀကိဳက္တဲ့ သမီးက စိတ္ခ်မ္းသာမိတယ္။ သစ္ရြက္ ေရာင္စုံေလးေတြကို ၾကည့္ရတာ ၾကည္ႏူးမိတယ္ေလ… ခုထိေတာ့ အရြက္ေလးေတြ ေၾကြမက်ေသးဘူး။ ေလတိုက္တိုင္း ေၾကြက်လာမယ့္ သစ္ရြက္ေလးေတြကို လိုက္ဖမ္းဆုပ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အေရာင္ေတြ ေျပာင္းသြားျပီး ပန္းပြင့္ေလးေတြလို လွေနတဲ့ သစ္ရြက္ကေလးေတြ အားလုံးေျမေပၚမွာ ေၾကြက်သြားမွာကိုေတာ့ ႏွေမ်ာမိတယ္။
ရာသီေတြေျပာင္းျပီး သစ္ပင္ေတြက အစ ပုံစံစုံ ေျပာင္းလာတာ ေတြ႔ရေတာ့ လူဘဝဟာလည္း ေနရာေဒသ အေျခအေနအရ ေျပာင္းလဲလာရတဲ့ သေဘာကို နားလည္လာမိေတာ့တယ္။ ေမေမ့ရဲ့ ခ်စ္သမီးလည္း ေနရာေဒသ အေျခအေနအရ လိုက္ေျပာင္းလဲဖို႔ လႈပ္ရွား ရုန္းကန္ရအုံးမွာေပါ့… ေမေမေရ မၾကာခင္ဆိုရင္ စိမ္းေနတဲ့ သစ္ရြက္ေလးေတြ အေရာင္ေျပာင္းျပီး ေလထဲမွာ လႈပ္ရွားၾကေတာ့မယ္…
အင္ၾကင္း
No comments:
Post a Comment